Öz güven

Fenerbahçe, Kocaelispor’u 3-1 yendi. Talisca maç sonrası, “Maça çok öz güvenli başladım.” dedi. Aslında bu sadece Talisca’nın değil, tüm Fenerbahçe’nin hissiydi. Tribünlere de yansıyan o öz güven, maçı daha ilk dakikalardan itibaren sarı-lacivertlilerin lehine çevirdi. Yüksek pres ve güçlü enerji, Kocaelispor’un gardını erkenden düşürdü. Sonrası zaten çorap söküğü gibi geldi.

Fenerbahçeliler üç golü alkışladı ama en az üç net pozisyonun kaçtığını da akıllarında tuttu. Bu üretkenliğin temelinde kanatların çok önde oynaması vardı. Oğuz ve Brown çizgiye basarak hücumu genişletti, ön üçlüyü sürekli besledi. Çağlar ise adeta “yeni transfer” gibiydi. Driplinglerle topu taşıdı, fauller aldı, asist yaptı, geri dönüşlerde hata yapmadı. Sanırım yüzünde güzel bir tebessümle uyumuştur.

Talisca da bireysellikten çok takım oyununa yöneldi. Paylaşıma açık oynadı, duran topları kullandı… Biri faulden iptal edilen iki kafa golü attı. Mourinho, onu fantezi futboldan gerçek futbola geçmesi konusunda ikna etmiş.

Ancak bardağın boş tarafı da var. İrfancan’ın kurdurduğu baraj gecenin en büyük fiyaskosuydu. Merkezde Talisca, Duran ve En-Nesyri’nin sürekli aynı alanda birbirlerine dolaşmaları anlaşılır gibi değildi. Ayrıca bu kadar önde oynayan kanatlar, Kocaelispor gibi rakipler karşısında iş görür; fakat ayağa pas yapan, geçiş oyununu iyi oynayan takımlar kabusu yaşatır.

Sonuç olarak Fenerbahçe, Benfica öncesinde hem galibiyetle moral buldu hem de en ihtiyaç duyduğu şeyi kazandı: öz güven…